Έπεισα τον εαυτό μου ότι θα κλείσω το κινητό και θα απομονοθώ στο δωμάτιό μου για αυτές τις δύο ώρες χωρίς κανείς να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου και να μου μιλήσει για το ματς.
Και πράγματι το έκανα.
Χάζευα στο ίντερνετ κάτι κιθάρες. Δεν μπήκα σε κανένα αθλητικό σάιτ επίτηδες. Δεν ήθελα να μπω στον παλμό του ματς. Ήμουν ήρεμος. Σκεφτόμουνα μόνο τι σουβλάκια να παραγγείλω. Όλα έμοιαζαν ουτοπικά. Ήμουν όντως ήρεμος.
Κάποια στιγμή έκανα το λάθος να μπω στο facebook. Τότε σταμάτησα να είμαι ήρεμος. Status με χριστοπαναγίες και γαμήσια, πρόδιδαν ότι το κλίμα στην αρχική μου σελίδα είναι χειρότερο και απ' αυτό στο Κάιρο. Δεν μπόρεσα να καταλάβω πόσο γρήγορα επιρρεάστηκα. Οι οπαδικές δημοσιεύσεις των φίλων μου στο facebook με επιρρέασαν αστραπιαία. Σταμάτησα να είμαι ήρεμος. Είχα μπει και 'γω στο πνεύμα. Ένιωθα τους κάφρους να γκαρίζουν δίπλα μου. Άκουγα τους οπαδούς να βαράνε τύμπανα. Μύριζα παντού μπάφους. Είχα μπει στο κλίμα του γηπέδου. Ήμουνα κάπως...
Ξενέρωσα τη ζωή μου. Φώναξα "ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ" στο άδειο δωμάτιο και έκανα αποσύνδεση. Ήθελα να βγω έξω με ένα όπλο και μια σημαία της Παναχαϊκής και να θερίζω όποιον βρω μπροστά μου.
Μετά από βαθιές αναπνοές αποφάσισα πως ότι έγινε έγινε. Σαν γνωστός τζογαδόρος και λάτρης του ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ είπα να ποντάρω στο ματς μπας και βγάλω κανένα φράγκο από αυτή την ιστορία.
Γαμώ την πουτάνα μου όμως !
ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΜΠΟΥΚΕΡΣ! ΕΧΕΤΕ ΒΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΖΕΤΕ ΛΕΦΤΑ!
Τέλος πάντων, επιστρέφω στο facebook ξενερωμένος και κατάλαβα ότι το ματς έχει τελειώσει... Από που; Μα φυσικά από τις γαμημένες τις δημοσιεύσεις!
Ε δεν ήθελα πολύ για να τα πάρω πάλι στο κρανίο. Νευρίασα και αποφάσισα να γράψω και 'γω ένα στάτους έτσι για το γαμώτο. Δεν ήθελα να ανάψω τα αίματα, ήθελα μόνο να εκφράσω την αηδία μου για το πρωτάθλημα. Γι' αυτό και το στάτους που έβαλα στο facebook έγραφε:
"ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΓΑΜΩ ΤΗ SUPERLEAGUE ΣΑΣ ΜΑΛΑΚΕΣ"
Ένιωσα λύτρωση... αλλά κράτησε λίγο...
Μια ειδοποίηση εμφανίστηκε πάνω δεξιά στο προφίλ μου. Πήγα γρήγορα να δω τι έγινε...
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Δεν με έσωζε τίποτα. Τι να έκανα εκείνη τη στιγμή; Να έσβηνα το account μου; Να άλλαζα IP; Να άλλαζα υπολογιστή; Να άλλαζα χώρα; Τελικά ψύχραιμα απολογήθηκα και συμφώνησα με τον Νικόλα. Δεν με έπαιρνε να κάνω αλλιώς...
