Tuesday, April 3, 2012

Δεν με καλούνε στα talk show γαμώ το στανιό μου

Βλέπω πολλά χρόνια γκράφιτι στους τοίχους, και δεν έχω ακόμα καταλάβει επακριβώς ποιον σκοπό εξυπηρετούν.

Με τον όρο γκράφιτι δεν εννοώ τις ζωγραφιές, αλλά τις παντός είδους φράσεις ή προτάσεις που γράφονται στους τοίχους. Αν υπάρχει ξεχωριστή λέξη γι' αυτά δεν την ξέρω.

Αρχικά σκέφτομαι ότι είναι η φωνή κάποιου αγανακτισμένου, κάποιου που πλέον θέλει να φωνάξει δυνατά κάτι, επειδή του έχει φάει την ψυχή και δεν του αρκεί να το πει σε 2-3-5-10 άτομα.

Απλά αντί να πάρει την ντουντούκα, βάφει με το σπρέι, με αποτέλεσμα όποιος περνάει να το διαβάζει, και να ερμηνεύει με δικό του τρόπο αυτό που ήθελε να πει αυτός που το έγραψε.

Μερικά γκράφιτι είναι προφανή, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός και τέτοια.
Μερικά γκράφιτι είναι δήθεν ή κάφρικα έτσι για τον χαβαλέ. Τουλάχιστον εμένα έτσι μου φαίνονται.
Μερικά άλλα, τα κοιτάς μία, τα κοιτάς δύο, και ακόμα δεν έχεις καταλάβει το νόημα, αυτό που εννοούσε αυτός που το έγραψε.

Αν τύχει δε να περνάς καθημερινά από ένα σημείο όπου υπάρχει μία ταγκιά, τότε προβληματίζεσαι, μόνο στη θέα του, το μήνυμα περνάει στο υποσυνείδητο βλέποντάς το κάθε μέρα, και μπορείς να πιάσεις το μυαλό σου να πιπιλάει αυτό το μήνυμα σε άκυρες στιγμές, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος ή κάποιο ερέθισμα.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν και τα μηνύματα στους τοίχους, τα οποία είναι τόσο έξυπνα, με τόσο βαθύ νόημα, που αναρωτιέσαι ποιος θα μπορούσε να τα έχει γράψει, και τι να ήθελε να πει γράφοντάς τα.



Εκ πρώτης όψεως αυτό εδώ φαίνεται επιφανειακό.
Αν το σκεφτείς όμως καλύτερα, ποιοι πάνε και μιλάνε στα talk show;
Υπουργοί, λεφτάδες, δημοσιογράφοι, διευθυντές, βολεμένοι, και γενικά κόσμος ο οποίος στην ουσία δεν έχει τίποτα να πει, παρά να προστετέψει το συμφέρον της παράταξής του, ή το προσωπικό του συμφέρον. Αν υπάρχει άνθρωπος που ανήκει ταξικά στον απλό κόσμο, και βρίσκεται σε ένα τέτοιο πάνελ, η πιθανότητα να είναι "στημένος" για να πει αυτά που του είπαν είναι μεγάλη.

Τώρα σκέφτομαι. Έστω ότι γίνεται ένα talk show με υπουργούς όπως γίνεται κάθε βδομάδα στον μαλάκα τον Πρετεντέρη, και σε μία από αυτές τις καρέκλες κάθεται και αυτός που έγραψε αυτό στον τοίχο. Τι στο διάλο θα έλεγε; Από που να αρχίσει και που να τελειώσει;

Θα πνιγεί στη σκέψη του μην ξέροντας που να ρίξει το βάρος, και πως να πει και να υποστηρίξει αυτά που θέλει να πει, με αποτέλεσμα να βγει από το στόμα του ένας αχταρμάς, και να τον κάνουν να μοιάζει γραφικός.

Είναι άντρας ή γυναίκα; Πόσο χρονών είναι; Από που είναι;

Πόσα θα έχει μαζέψει στο κεφάλι του για να θέλει να βγει στην τηλεόραση;
Ποια άγχη, ποιες σκοτούρες και ποια χρέη τον έκαναν να πάρει ένα σπρέι και να γράψει στον τοίχο αυτή τη μαλακία;

Εμένα γιατί πρέπει να με απασχολούν αυτά τα θέματα; Μήπως είμαι ένας αργόσχολος μαλάκας που δεν έχει τι να κάνει; Μήπως;